Marcel to pies sięgający lekko ponad kolana. Na początku pobytu w schronisku był bardzo przestraszony, ciągle z podkulonym ogonem i przesiadujący w budzie, obecnie z radością wita się z wolontariuszem. Przy pierwszym kontakcie z nowymi osobami zachowuje dystans (szczególnie wobec mężczyzn), ale wystarczy chwila na przekonanie się, że nic mu nie grozi, wesoło merda ogonem, potrafi radośnie skoczyć a nawet polizać.

W boksie przed spacerem jest bardzo pobudzony i potrzebuje chwili na uspokojenie, żeby założyć mu smycz i obrożę, a gdy już ma całe umundurowanie na sobie to nie może doczekać się wyjścia za zieloną bramę, do której energicznie ciągnie.

Spacery należą raczej do spokojnych, Marcel często się zatrzymuje, węszy, skubie trawę. Czasem zdarza mu się chwilowe szaleństwo, bardzo szybko biega i zawraca na długości smyczy, a ze względu na swoje gabaryty zdarza się, że mocniej pociągnie. Marcel zna komendę „siad" oraz przybiega na zawołanie, chociaż potrafi być uparciuchem, kładzie się i pokazuje, że nie chce iść dalej.

Marcel nie reaguje na ruch uliczny. Na inne psy reaguje różnie - do niektórych ciągnie i szczeka, innym razem staje nieruchomo i bacznie obserwuje i bada sytuację, ciężko wówczas odwrócić jego uwagę. Z obserwacji wolontariusza wynika, że takie reakcje Marcela wynikają prawdopodobnie z lęku, ale nie był sprawdzany w kontakcie z innymi psami.

Marcel uwielbia głaskanie i drapanie po brzuchu, bez problemu daje się czesać, natomiast nie jest wielkim fanem wody.

Marcel potrzebuje opiekunów, którzy zapewnią mu wystarczającą ilość ruchu, gdyż jest to pies z dużym pokładem energii - preferowany dom z ogrodem. Ważne, aby przyszły właściciel był gotowy do pracy nad zapanowaniem nad jego emocjami. Na szczęście Marcel bardzo szybko się uczy i lubi to robić.

*Powyższy opis został stworzony na podstawie obserwacji zachowania psa w schronisku. Należy mieć świadomość, że po adopcji zachowanie psa może ulec zmianie.