Wołka

Jest to mała sunia, która została skrzywdzona przez człowieka. Przy pierwszym kontakcie jest bardzo nieufna, lecz gdy poczuje miłość, pokazuje siebie z najlepszej, radosnej i kochanej strony. Domaga się wręcz kontaktu i głasków, a przy tym uśmiecha się i merda ogonkiem. Więcej ciałka i krótkie łapki niech nikogo nie zmylą, ponieważ kondycję na spacerach ma bardzo dobrą i dumnie kroczy przed siebie. Bardzo ładnie przy tym idzie na smyczy i upewnia się co chwilę, czy na jej końcu idzie za nią ukochany człowiek. Nie rzuca się na inne psy podczas spacerów, ale okazuje lekką zazdrość przy czułościach wobec jej kolegi z boksu. Zna podstawowe zwroty i reaguje na nie, a gdy tylko słyszy słowo „spacerek” rozpiera ją radość i energia. Przez wcześniejsze przeżycia jest nieco strachliwa i bardzo czujna, ale nie okazuje przez to agresji. Poznaje głównie po głosie, więc bardzo ważne jest aby przyzwyczaiła się do tonu i barwy głosu danej osoby, bo życie z jednym oczkiem nieco zawęża jej horyzont widzenia. Nie przeszkadza jej to jednak w cieszeniu się spacerami i poznawaniu świata, a tak naprawdę tylko dodaje jej uroku.

Nowy właściciel zyska w Wołce wiernego, kochającego i wartego wszystkich skarbów świata przyjaciela, która na pewno odwdzięczy się za poświęcony czas i miłość.

*Powyższy opis został stworzony na podstawie obserwacji zachowania psa w schronisku. Należy mieć świadomość, że po adopcji zachowanie psa może ulec zmianie.