Klara

Klara (zwana w Schronisku przez wszystkich Hanką) nr rej. P- 1917/16, ur. w ok 2013r, w Schronisku od sierpnia 2016r. Została interwencyjnie odebrana z ul. Barszczańskiej więc raczej w tym domu nic dobrego jej nie spotkało, przypuszczamy że stąd też wynikał jej początkowy lęk przed mężczyznami. Na szczęście to już przeszłość, Hanka jest psem niezwykle kontaktowym i wpadającym w ramiona wszystkim, niezależnie od płci i wieku! Pięknie radzi sobie na smyczy, reaguje na swoje imię, przybiega natychmiast jak się ją zawoła. Spacerowanie z nią to czysta przyjemność. Relacje z innymi psami ma poprawne, przez te wszystkie lata mieszkała w Schronisku z różnymi psami, zawsze w zgodzie. Jednak ma dość dominujący charakter, nie da sobie w kaszę dmuchać i to zwykle ona rządzi w stadzie.

U Hani tuż po trafieniu do Schroniska zdiagnozowano cystę w odcinku szyjnym kręgosłupa, przeszła operację, póżniej rehabilitację i na szczęście udało się jej wrócić do zdrowia i pełnej sprawności. Jednak z racji na przebyty zabieg i wiek- wskazany dom, mieszkanie na parterze lub z windą. Hania to ogromny łakomczuch, zjedzenie przy niej kanapki i nie podzielenie się choćby okruszkiem jest prawdziwym wyzwaniem! Kuchnia to będzie zdecydowanie najbardziej ukochane ze wszystkich w domu pomieszczeń Hani, a najlepszy czas - to czas posiłków! Gdy zakradniesz się w nocy do lodówki, ona nie zapyta po co jesz po nocach. Będzie jadła razem z Tobą!

Reasumując- Hania szuka kogoś, kto tak jak ona kocha jeść, potem spalać spożyte kalorie na niespiesznych spacerach, a następnie odpoczywać na kanapie u boku Twego boku. Dlaczego tak wydawać by się mogło idealny pies nie znalazł przez tyle lat domu? Dobre pytanie. Moźe dlatego, że jest czarna, a statystyki mówią, że to najrzadziej adoptowane psy? Może z racji na swój wiek? Może dlatego, że wszystkie rodziny zainteresowane jej adopcją miały w domu koty, a okazało się że Hania za kotami nie przepada?.. Mimo tylu lat spędzonych w schroniskowym boksie Hanka nie straciła pogody ducha, uśmiecha się, wciąż z ufnością i nadzieją zagląda w oczy, mając tylko jedno marzenie- "Niech mnie ktoś w końcu pokocha..”

Powyższy opis został stworzony na podstawie zachowania psa w warunkach schroniskowych, trzeba mieć świadomość że w domu może ono ulec zmianie.